NFC w telefonie. Co to jest? Jakie możliwości daje?

Jak można wykorzystać NFC w telefonie? NFC do transmisji danych i transakcji zbliżeniowych. Czy mój telefon jest wyposażony w moduł NFC?

Wiele produkowanych współcześnie smartfonów i innych urządzeń mobilnych wyposażonych jest w moduł NFC (czyli komunikacji bliskiego zasięgu – od angielskiego near-field communication). Pozwala on na bezprzewodową komunikację pomiędzy urządzaniami, znajdującymi się w niewielkiej odległości od siebie. Jaka jest jego przewaga w porównaniu do np. Bluetootha? Jakie dodatkowe możliwości daje? Przyglądamy się im w tym artykule.

NFC w telefonie – jak to działa?

NFC jest w istocie rozszerzeniem innego, stosowanego w branży dostawczej standardu RFID. Dzięki niemu montując np. w opakowaniach towarów specjalne “radiowe etykiety” można łatwo prowadzić ich ewidencję i inne operacje logistyczne.

Podobnie do RFID więc, NFC bazuje na falach radiowych o wysokiej częstotliwości (13,65 MHz) i pozwala na komunikację bezprzewodową na niewielką odległość (w przypadku NFC jest to do ok. 20 cm).

W odróżnieniu od teoretycznie podobnego Bluetootha czy Wi-Fi, NFC bazuje na indukcji magnetycznej i jako takie pozwala na komunikację nie tylko między dwoma urządzeniami aktywnymi (np. telefonami) ale również aktywnym i pasywnym (czyli telefonem i np. czytnikiem biletów elektronicznych). Jest więc potencjalnie bardziej wszechstronne i pozwala na więcej.

NFC do płatności zbliżeniowych

Jako standard komunikacji NFC pozwala na przesyłanie danych. To, jakie to będą dane i w efekcie jakie korzyści zaistnieją dla użytkownika zależy już od konkretnego przypadku.

Chyba najczęściej wykorzystywaną formą użycia NFC są płatności zbliżeniowe za pomocą telefonu. Po “wczytaniu” do niego karty płatniczej, jeżeli tylko nasz bank obsługuje dany standard (np. Google Pay czy Apple Pay), telefon można wykorzystywać do płacenia za pośrednictwem tradycyjnych terminali tak samo jak kartę.

Płatności takie są równie bezpieczne, a nawet bezpieczniejsze od płatności dokonywanych kartą. Przede wszystkim aby były możliwe telefon musi zostać przez nas odblokowany – czy to za pośrednictwem kodu czy, coraz częściej, odcisku palca. Dotyczy to transakcji na dowolną kwotę, nie ma tu – jak w przypadku kart – dolnego ograniczenia do 50 złotych.

NFC do transmisji danych

Oczywiście to, że NFC jest standardem przesyłu danych oznacza również, że można je wykorzystać do bezprzewodowej komunikacji pomiędzy dwoma urządzeniami. Pod tym względem jest podobny do Bluetootha, ma jednak nad nim wyraźne zalety w szczególnych przypadkach.

Przede wszystkim ze względu na jego istotę, korzystanie z NFC jest znacznie szybsze i wygodniejsze. W odróżnieniu od Bluetootha nie wymaga specyficznego wyszukiwania urządzeń i parowania ich ze sobą. Po prostu zbliżamy dwa telefony do siebie i możemy wymieniać się plikami. Ma to rację bytu w przypadku przesyłania niewielkich ilości danych – kontaktów, wizytówek, odnośników i podobnych. Przy większych paczkach danych – zdjęciach czy utworach muzycznych – przeszkodą może być relatywnie niska przepustowość (do maksymalnie 848 kbit/s). 

Ze względu na niewielki zasięg działania NFC, korzystając z niego nie narażamy się jak w przypadku Bluetootha na ryzyko tego, że ktoś przechwyci naszą transmisję czy w nieautoryzowany sposób połączy się z naszym telefonem.

NFC – czy mój telefon to ma?

W moduły NFC wyposażona jest znakomita większość obecnie produkowanych i sprzedawanych smartfonów. Można go również znaleźć w nieco starszych urządzeniach – Apple chociażby stosuje go od iPhone’a 6, który miał premierę w 2014 roku.

Ogólnie więc jeżeli nasze urządzenie nie jest starsze niż 3-4 lata, to możemy liczyć, że moduł NFC będzie w nim obecny. Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć w instrukcji użytkownika albo na stronie internetowej producenta telefonu.

Dominik Gąska

Dziennikarz i redaktor; konsekwentny i drążący w detalach ofert analityk zespołu PanWybierak. Wieloletni współpracownik serwisu Wirtualna Polska w dziale Technologie. W internecie – i o internecie – pisze od 2004 r. W przeszłości publicysta serwisów związanych ze środowiskiem gier – m.in. gram.pl, Polygamia.pl, Imperium Gier. Współtwórca podcastu Niezatapialni.