Internet i roaming w Hiszpanii. Co warto wiedzieć przed wyjazdem?

Planując wyjazd do Hiszpanii – zarówno krótki urlop, jak i dłuższy pobyt – istotnym zagadnieniem pozostaje zapewnienie sobie sprawnego dostępu do internetu oraz łączności telefonicznej. Znajomość lokalnych realiów telekomunikacyjnych pozwala uniknąć niepotrzebnych kosztów, frustracji związanej z ograniczeniami roamingu czy niespodziewanymi opłatami.

Przeanalizujmy więc kwestię internetu i roamingu w Hiszpanii, prezentując aktualne rozwiązania dla polskich użytkowników telefonii komórkowej oraz osób zainteresowanych zakupem lokalnych kart SIM lub eSIM. Analizujemy oferty najważniejszych hiszpańskich operatorów – Movistar, Vodafone, Orange czy Yoigo – przedstawiając zarówno opcje prepaid, jak i abonamentowe oraz dostępność szybkiego internetu stacjonarnego (światłowód, Wi-Fi). Przygotowaliśmy dla Was rekomendacje oraz alternatywy w postaci hotspotów, eSIM-ów międzynarodowych i publicznych sieci Wi-Fi. Dzięki temu każdy, kto wybiera się do Hiszpanii, otrzyma kompleksowe wsparcie przy wyborze optymalnego rozwiązania telekomunikacyjnego.

Roaming w Hiszpanii – zasady, limity i opłaty w UE

Dobra wiadomość dla podróżnych: w przeciwieństwie do np. tego, jak działa internet w Turcji, w Unii Europejskiej obowiązuje zasada „Roam like at Home” – możesz używać telefonu za granicą (w tym w Hiszpanii) na takich samych zasadach jak w kraju. Oznacza to, że dzwoniąc z Hiszpanii do Polski lub odbierając połączenia na polskiej karcie, nie zapłacisz nic więcej ponad swój domowy abonament, a ceny SMS-ów i MMS-ów również pozostają krajowe. Ta zasada weszła w życie w 2017 roku i została przedłużona aż do 2032 roku, dzięki czemu przez kolejną dekadę możemy podróżować po UE bez obaw o gigantyczne rachunki za telefon. Nowe przepisy zapewniają, że podczas podróży nie odczujemy pogorszenia jakości usług – jeśli lokalna sieć oferuje 4G czy 5G, nasz operator powinien umożliwić nam z niej skorzystać w ramach roamingu. Innymi słowy, korzystanie ze smartfona w Hiszpanii może być tak samo płynne, jak w Polsce.

Warto jednak pamiętać o polityce uczciwego korzystania, dotyczącej głównie internetu mobilnego. Operatorzy mogą nałożyć pewne limity danych w roamingu – zwłaszcza jeśli masz bardzo tani lub nielimitowany internet w kraju. Zwykle miesięczny pakiet danych dostępny bez dopłat w UE zależy od Twojego planu taryfowego. Przykładowo, przy abonamencie z ~20 GB internetu w Polsce, w ramach roam like at home dostaniesz do wykorzystania około 4–5 GB w UE bez dodatkowych opłat. Dokładne wartości różnią się u poszczególnych operatorów, ale zasada jest taka: im droższy lub bardziej „wypasiony” plan krajowy, tym większy limit danych w roamingu EU otrzymasz. Jeśli przekroczysz ten limit, nadal możesz korzystać z internetu, lecz Twój operator naliczy niewielką dopłatę. Dobrze wiedzieć, że te dopłaty z roku na rok maleją – od stycznia 2024 maksymalna stawka dodatkowa za transfer danych w UE spadła do ok. 9,20 zł za 1 GB, a w 2025 r. wynosi już około 6,88 zł za 1 GB. Są to stawki regulowane odgórnie (wynik obniżania hurtowych cen między operatorami) i mają sprawić, że nawet po wyczerpaniu pakietu koszty nie będą dotkliwe.

Połączenia głosowe i SMS w roamingu działają bez limitu (jeśli masz nielimitowane w kraju, to w Hiszpanii również – bez dopłat). Pamiętaj jednak, że dotyczy to sytuacji, gdy korzystasz ze swojej polskiej karty SIM na terenie Hiszpanii (roaming). Jeśli zdecydujesz się kupić lokalną kartę SIM Hiszpania, wtedy dzwoniąc z hiszpańskiego numeru na polski wykonujesz połączenie międzynarodowe (a nie roaming). Tutaj również Unia Europejska wprowadziła ograniczenia cen – od 2019 roku połączenia międzynarodowe wewnątrz UE kosztują maksymalnie 19 eurocentów za minutę (+ VAT). Oznacza to, że posiadając hiszpańską kartę i dzwoniąc np. do Polski, zapłacisz nie więcej niż ok. 1 zł za minutę. Mimo wszystko, większości turystów wygodniej jest po prostu odbierać i wykonywać połączenia na swojej polskiej kartcie w ramach roam like at home – numer pozostaje ten sam, a kosztów dodatkowych brak.

Podsumowując: roaming w Hiszpanii z polskiej perspektywy jest prosty i (prawie zawsze) bezpłatny w granicach standardowych usług. Unikaj jedynie ekstremalnych sytuacji, jak bardzo długie, ciągłe przebywanie za granicą (kilka miesięcy) lub wykorzystywanie dużo większej ilości danych za granicą niż w kraju – wtedy operator może się upomnieć i naliczyć dopłaty zgodnie z regulaminem. Dla typowego wyjazdu turystycznego czy służbowego nie musisz się tym przejmować. Mimo wszystko warto przed wyjazdem sprawdzić u swojego operatora, jaki limit danych w UE Ci przysługuje oraz czy np. otrzymasz SMS powitalny po przekroczeniu granicy z informacją o stawkach. Taka przezorność pozwoli uniknąć niespodzianek i w pełni cieszyć się pobytem w Hiszpanii.

Operatorzy w Hiszpanii – główni dostawcy i rynek telekomunikacyjny

Hiszpański rynek telekomunikacyjny jest dość konkurencyjny i zróżnicowany. Działa na nim czterech głównych operatorów z własną infrastrukturą mobilną oraz cała gama operatorów wirtualnych (MVNO). Oto krótki przegląd operatorów w Hiszpanii:

• Movistar (Telefónica) – dawny monopolista i największy operator w kraju. Cieszy się opinią tego z najszerszym zasięgiem sieci, zwłaszcza w mniejszych miejscowościach i na obszarach wiejskich. Movistar posiada pełną ofertę usług: telefonia komórkowa (3G już wygaszane, 4G LTE dociera do ~99% populacji, 5G w większych miastach) oraz internet stacjonarny (rozległa sieć światłowodowa). Jakość usług Movistara jest bardzo dobra – według pomiarów ma on jedną z najwyższych średnich prędkości mobilnego internetu w kraju. Minusem bywa cena – Movistar to marka premium, choć w ostatnich latach także wprowadza tańsze sub-marki (np. O2) i promocje, by nie odstawać od konkurencji.
• Orange España – hiszpański oddział francuskiego Orange, drugi największy gracz na rynku. Orange ma porównywalny zasięg i jakość do Movistara – według danych z 2017 roku miał nawet minimalnie największy zasięg 4G (ok. 91,7% populacji). Firma inwestuje w 5G i oferuje je w największych miastach. Orange również świadczy pełen pakiet usług (mobilne, stacjonarne, konwergentne pakiety z telewizją – np. posiada prawa do transmisji ligi hiszpańskiej itp.). Cechuje się nieco bardziej agresywną polityką cenową niż Movistar i częstymi promocjami (np. dodatkowe gigabajty gratis). Warto wspomnieć, że Orange planuje fuzję z grupą MásMóvil (właścicielem m.in. Yoigo) – w 2024 roku UE wstępnie wyraziła zgodę na połączenie tych firm, pod warunkiem ustępstw prokonkurencyjnych. Po połączeniu Orange/MásMóvil powstałby największy operator w Hiszpanii pod względem liczby klientów, co może wpłynąć na układ sił na rynku.
• Vodafone España – trzeci co do wielkości operator, część brytyjskiej grupy Vodafone. Vodafone wyróżnia się nowoczesną siecią – to właśnie on jako pierwszy uruchomił komercyjne 5G w Hiszpanii (już w 2019 r. w 15 miastach) i udostępnił 5G dla użytkowników prepaid bez dopłat. W testach sieci Vodafone często zdobywa wysokie noty za szybkość i niezawodność, nieraz wygrywając rankingi 4G/LTE. Oferta Vodafone obejmuje usługi mobilne oraz stacjonarne (światłowód często we współpracy z siecią Orange lub własną). Ceny są zbliżone do Orange, a firma stara się konkurować jakością obsługi i bonusami (np. darmowe gigabajty na social media w wybranych planach itp.).
• Grupo MásMóvil (Yoigo i inne marki) – czwarty duży gracz, który szturmem zdobył rynek w ostatnich latach dzięki przejęciom i niskim cenom. MásMóvil to grupa obejmująca m.in. markę Yoigo (sieć komórkowa), Pepephone, Llamaya i kilka innych, skierowane do różnych segmentów klientów. Yoigo posiada własną sieć mobilną, ale o niepełnym pokryciu kraju – tam, gdzie zasięg Yoigo nie sięga, telefony korzystają z roamingu krajowego w sieci Orange. Dzięki temu użytkownicy Yoigo/MásMóvil mają zasięg praktycznie na równi z dużą trójką, choć czasem z nieco mniejszą przepustowością poza dużymi miastami. Głównym atutem grupy MásMóvil są atrakcyjne ceny – często najtańsze oferty na rynku, duże pakiety danych za względnie niską opłatą. To właśnie ta agresywna polityka cenowa czwartego operatora doprowadziła do wojny cenowej na rynku i zmusiła konkurentów do obniżek. MásMóvil udostępnia zarówno usługi mobilne (prepaid i abonament), jak i stacjonarne (światłowód, często bez długich zobowiązań). Jeżeli dojdzie do wspomnianej fuzji z Orange, marka Yoigo prawdopodobnie pozostanie na rynku, ale strategia cenowa grupy może ulec zmianie.
• Operatorzy wirtualni (MVNO) – poza wielką czwórką, w Hiszpanii działa mnóstwo operatorów wirtualnych, korzystających z infrastruktury tamtych sieci. Warto wspomnieć choćby Digi Mobil (rumuński operator MVNO na sieci Movistar), który przebojem zdobywa klientów imigranckich i oszczędnych – oferuje ogromne pakiety danych w niskich cenach (np. 200 GB za 16 € na 30 dni na kartę) i nawet zaczął oferować własny światłowód w większych miastach. Inne popularne marki to m.in. Simyo (należy do Orange), Lowi (należy do Vodafone), Lebara i Lycamobile (oferty przedpłacone skierowane głównie do obcokrajowców), Lobster (niszowa oferta telefonii i internetu dla anglojęzycznych ekspatów) i wiele innych. MVNO zwykle konkurują ceną lub specjalizacją (np. tanie połączenia zagraniczne, oferty „tylko data” itd.). Ich oferty internetu w Hiszpanii mogą być bardzo korzystne, ale czasem kosztem ograniczonej obsługi klienta (np. tylko online) lub mniejszej dostępności punktów sprzedaży. Niemniej, dzięki istnieniu MVNO, Hiszpanie i przyjezdni mają ogromny wybór i mogą zaoszczędzić, wybierając mniej znaną markę.

Jak to wpływa na Ciebie jako turystę lub ekspata? Duża konkurencja oznacza, że lokalne ceny usług telekomunikacyjnych w Hiszpanii są stosunkowo niskie. Według raportu z 2023 r., Hiszpania plasuje się na 7. miejscu w OECD pod względem przystępności cen mobilnego internetu – średni koszt 1 GB danych to około €0,45, czyli znacznie taniej niż wynosi globalna mediana. To efekt wspomnianej wojny cenowej i presji wywieranej przez tańszych dostawców. Dla konsumenta (także tymczasowego, przyjezdnego) przekłada się to na korzystne oferty: za równowartość ~50–100 zł można dostać miesięcznie duży pakiet internetu mobilnego, często kilkadziesiąt czy nawet kilkaset gigabajtów. W dalszej części artykułu przyjrzymy się konkretnym ofertom internetu mobilnego w Hiszpanii oraz temu, jak kupić kartę SIM lub eSIM jako obcokrajowiec.

Internet mobilny w Hiszpanii – oferty na kartę i abonamentowe

Oferta internetu mobilnego w Hiszpanii jest bogata i elastyczna. Dostępne są zarówno plany przedpłacone (prepaid, “na kartę”), idealne dla turystów i osób na krótszym pobycie, jak i abonamenty (umowy) opłacalne dla mieszkańców i ekspatów osiadających na dłużej. Poniżej omawiamy obie opcje, wraz z przykładowymi pakietami danych i cenami.

Oferty prepaid (karta SIM na doładowanie)

Jeśli przyjeżdżasz do Hiszpanii na kilka dni, tygodni czy nawet parę miesięcy, lokalna karta SIM prepaid może być najlepszym rozwiązaniem na tani internet mobilny. Karty przedpłacone dają swobodę – płacisz z góry, nie wiążesz się kontraktem, wykorzystujesz dostępny pakiet i możesz go dowolnie odnawiać lub przestać używać, gdy już nie potrzebujesz. Hiszpańscy operatorzy prześcigają się w ofertach na kartę, więc do wyboru masz wiele pakietów różniących się wielkością paczki danych, ważnością i ceną.

Przykładowe pakiety prepaid u głównych operatorów: u lokalnych “wielkich” sieci ceny są dość zbliżone. Dla orientacji: za 10 € otrzymasz rząd wielkości 10 GB ważne przez 28–30 dni, za 15 € – około 20 GB, a za 20 € – około 35–40 GB na miesiąc. Na przykład Orange España w taryfie Mundo oferuje pakiet 20 GB za 15 € lub 35 GB za 20 € (ważne 28 dni). Często dorzucane są dodatkowe gigabajty w promocji, zwłaszcza latem lub w ofertach sezonowych, co zwiększa atrakcyjność takich kart. Vodafone ma analogiczne pakiety “Vodafone Prepago” – np. 50 GB za ok. 15 € czy 100 GB za 20 € w wariancie L (dane za myBarcelona.pl). U Movistara jeszcze kilka lat temu prepaid był mało opłacalny, ale firma ta musiała dostosować się do rynku – obecnie również za ~15–20 € dostaniemy u nich kilkadziesiąt GB na miesiąc. Warto dodać, że pakiety na kartę zawierają zazwyczaj także minuty i SMS-y w kraju (np. Orange daje setki minut, a Vodafone nawet nielimitowane rozmowy krajowe w droższych pakietach), co przyda się, jeśli chcesz dzwonić po Hiszpanii.

Oferty specjalne i MVNO: prawdziwe okazje cenowe często znajdziemy u wspomnianych operatorów wirtualnych. I tak na przykład Digi Mobil (korzystający z sieci Movistar) oferuje niesamowity pakiet 200 GB za 16 € ważny 30 dni (oferta Bun Venit, skierowana pierwotnie do społeczności rumuńskiej, ale dostępna dla każdego). Inny MVNO, Lebara, proponuje 150 GB za 20 € (28 dni). To ilości, które spokojnie pozwolą Ci streamować filmy, pracować zdalnie czy prowadzić wideorozmowy dzień w dzień, bez obaw o wyczerpanie limitu. Oczywiście, nic nie stoi na przeszkodzie, by turysta kupił taką kartę – musisz tylko wiedzieć, gdzie jej szukać (często w niezależnych sklepikach GSM w dużych miastach, niekoniecznie w salonach znanych operatorów). W dalszej części wyjaśnimy, jak kupić kartę SIM w Hiszpanii jako obcokrajowiec.

Kilka cech charakterystycznych ofert na kartę w Hiszpanii:

• Ważność i doładowania: większość pakietów jest ważna 28 lub 30 dni. Jeśli masz środki na koncie, pakiet może odnawiać się automatycznie co miesiąc. Kartę prepaid należy doładowywać co pewien czas, by pozostała aktywna – u Orange okres ważności konta to 6 miesięcy od ostatniego doładowania, u Vodafone 7 miesięcy, itp. Warto o tym pamiętać, jeśli planujesz wrócić do Hiszpanii i ponownie użyć tej samej karty SIM.
• Rejestracja i dokumenty: zgodnie z hiszpańskim prawem, wszystkie karty SIM muszą być zarejestrowane na użytkownika. Przy zakupie wymagany jest dokument tożsamości – najlepiej paszport (hiszpańskie sklepy często nie uznają zagranicznych dowodów osobistych, Vodafone wręcz w 2024 zaprzestał akceptacji obcych ID, żądając paszportu). O procedurze zakupu więcej w kolejnym rozdziale, tu jednak zaznaczmy: anonimowe startery nie istnieją, przygotuj dokument.
• Roaming UE na kartę: Co ciekawe, hiszpańskie karty prepaid również korzystają z zasady roam like at home. Jeśli więc kupisz kartę Orange czy Vodafone w Hiszpanii, to podróżując z nią np. do Francji czy Polski, część jej pakietu danych możesz zużyć w roamingu UE bez dopłat. Jednak uwaga – Hiszpania ma tak tanie oferty, że limity roamingowe mogą być relatywnie niskie. Przykładowo, Orange Mundo 20€ (35 GB) ma limit ok. 15 GB do wykorzystania w UE. To i tak sporo, ale jeśli ktoś planował używać hiszpańskiej karty w Polsce długoterminowo, może napotkać ograniczenia. Dla turysty raczej nie będzie to problemem – pakiety i tak zużyjesz głównie na miejscu, a drobny roaming (np. podczas wycieczki do sąsiedniego kraju) jest wliczony.

Oferty abonamentowe (umowa na abonament)

Alternatywą dla prepaid, zwłaszcza przy dłuższym pobycie lub większych potrzebach, są abonamenty w hiszpańskich sieciach. Abonament (contrato) oznacza podpisanie umowy z operatorem – zwykle na 12 miesięcy, choć część ofert bywa bez okresu zobowiązania (tzw. sin permanencia). W zamian często dostajemy korzystniejsze warunki: jeszcze większe pakiety danych, a nawet plany nielimitowane, dodatki w postaci serwisów VOD, zniżki na telefony, itp.

Dla kogo abonament? Dla osoby, która osiedla się w Hiszpanii na dłużej (ekspat, student na wymianie, pracownik relokowany) abonament może być opłacalny. Ceny abonamentów w Hiszpanii zaczynają się już od ~10–15 € za podstawowe plany, ale te bardziej sensowne (z większą ilością GB lub nielimitowane) to wydatek rzędu 20–30 € miesięcznie. Przykładowo, Yoigo oferuje abonament GB Infinitos (dane nielimitowane) za około 35 € mies., Orange i Movistar mają swoje wersje planów Unlimited w podobnych cenach, a u Vodafone ok. 30 € zapewnia już bardzo duży pakiet danych + nielimitowane rozmowy. Często jednak lepszym pomysłem jest wzięcie oferty konwergentnej – o czym zaraz.

Formalności: aby zawrzeć umowę, zazwyczaj potrzebujesz numeru NIE (Numero de Identidad de Extranjero, czyli identyfikacji obcokrajowca w Hiszpanii) lub przynajmniej lokalnego adresu i danych paszportowych, a także hiszpańskiego rachunku bankowego do opłacania faktur (w Hiszpanii popularne jest płacenie przez direct debit – polecenie zapłaty). Niektóre sieci mogą zgodzić się na kartę kredytową, ale generalnie przygotuj się na założenie konta bankowego, jeśli planujesz abonament. Dla turysty na 2 tygodnie jest to oczywiście zbyt wiele zachodu – dlatego turyści niemal zawsze korzystają z prepaid, a abonament to opcja dla osób osiedlonych.

Oferty łączone (internet + telefon): hiszpańscy operatorzy uwielbiają sprzedawać usługi w pakiecie. Jeśli będziesz zakładać w mieszkaniu internet stacjonarny (światłowód), prawie na pewno zaproponują Ci dołączenie karty SIM z abonamentem – i vice versa, idąc do salonu po abonament komórkowy, usłyszysz o rabacie na domowy internet. Takie pakiety konwergentne często wychodzą taniej niż dwie oddzielne usługi. Przykładowo, Movistar za ~53 € miesięcznie oferuje pakiet: Fibra 600 Mb/s + 2 karty SIM (abonament 35 GB każda). U konkurencji (Orange, Vodafone) znajdziemy podobne zestawy, nieraz wzbogacone o telewizję (np. sport, Netflix itp.). W promocjach na start bywa, że przez pierwsze miesiące płaci się mniej – np. 1 Gb/s z dwiema kartami SIM za ~90 € z rabatem 50% na 3 miesiące, itp. Oczywiście, to opcja dla osób z pełnym zapleczem formalnym w Hiszpanii, ale warto wiedzieć, że oferty internetu mobilnego w Hiszpanii mogą być jeszcze atrakcyjniejsze, gdy łączy się je z innymi usługami.

Podsumowanie mobilnego internetu: dzięki silnej konkurencji, na kartę dostaniemy w Hiszpanii internet bardzo tanio (w porównaniu z wieloma innymi krajami). Prepaid jest prosty do uzyskania i elastyczny, abonament zaś opłaca się przy dłuższym związaniu się z operatorem i zwykle oferuje większy komfort (brak konieczności pamiętania o doładowaniach, często większe pakiety, dodatki). Wybór zależy od Twoich potrzeb i długości pobytu. W kolejnej części wyjaśniamy praktyczne aspekty: gdzie i jak kupić kartę SIM lub eSIM oraz na co uważać przy korzystaniu z mobilnego internetu jako przyjezdny.

Zakup karty SIM lub eSIM w Hiszpanii – gdzie, jak i za ile?

Gdzie kupić kartę SIM? Najprostszym sposobem jest udanie się do salonu jednego z dużych operatorów (Movistar, Orange, Vodafone, Yoigo) lub do sklepu oferującego karty różnych sieci (np. niezależny punkt GSM w centrum miasta). Salony operatorów znajdziesz w każdym większym mieście, centrach handlowych, na głównych ulicach. Zaletą zakupu w oficjalnym salonie jest pewność procedury i pomoc w konfiguracji – obsługa zarejestruje Twoją kartę na miejscu (skanując paszport), często pomoże od razu aktywować pakiet i sprawdzi, czy internet działa. Wadą może być cena – starter w salonie to zwykle koszt równy wartości pierwszego doładowania + ew. parę euro opłaty aktywacyjnej. Przykładowo, jeśli chcesz Orange na kartę z pakietem za 15 €, w salonie zapłacisz 15 € (czasem + ~5 € jednorazowo). Niezależne punkty mogą mieć mniejsze lub regionalne marki (Simyo, Lycamobile itp.) – tam ceny starterów bywają symboliczne (np. 5 € z czego 5 € na koncie). Są też elektroniczne kioski i stoiska na lotniskach – uwaga: na lotnisku ceny potrafią być mocno zawyżone. Bywa, że za pakiet wart 20 € zażądają 40 € od niewtajemniczonego turysty. Lepiej kupić kartę w mieście – znajdziesz je m.in. w sklepach z telefonami, supermarketach (niektóre markety sprzedają startery przy kasach lub w dziale elektroniki) czy na poczcie (hiszpańska Correos oferowała kiedyś karty prepaid we współpracy z operatorem).

Proces rejestracji: tak jak wspomniano, przygotuj paszport. Sprzedawca zeskanuje lub spisze Twoje dane. Całość trwa kilka minut – Hiszpanie są przyzwyczajeni do rejestrowania każdej karty SIM od lat. Po rejestracji karta jest aktywowana. Czasem dostaniesz od razu SMS z powitaniem i informacją o numerze telefonu. Numer MSISDN (czyli Twój nowy hiszpański numer) bywa też wydrukowany na opakowaniu karty. Schowaj ten numer, może Ci się przydać do doładowań. Sama karta SIM bywa bezpłatna lub za symboliczną opłatą – np. Orange podaje, że SIM jest gratis, płacisz tylko za doładowanie 10–20 € przy zakupie. U Vodafone czy Movistara mogą policzyć parę euro za „starter”, ale zwykle nie więcej niż 5–10 €. W zamian często dostajesz tę kwotę w formie bonusu do wykorzystania.

Korzystanie z eSIM: jeśli Twój telefon obsługuje eSIM (wbudowaną elektroniczną kartę), masz wygodną opcję załatwienia wszystkiego online, nawet przed wyjazdem. Coraz więcej operatorów oferuje eSIM na prepaid – np. Orange ma w ofercie Orange Travel eSIM z pakietami danych dla turystów (można to kupić przez internet, zeskanować kod QR i aktywować eSIM od razu w telefonie). Podobnie działają międzynarodowi dostawcy eSIM, tacy jak Airalo, Nomad czy Yesim – kupujesz przez ich aplikację pakiet danych na Hiszpanię lub Europę. Przykładowo, za ~10 $ (ok. 40 zł) można kupić eSIM z 3 GB ważnymi 30 dni w całej UE. Zaletą jest brak konieczności szukania sklepu czy przekładania fizycznej karty – lądując w Hiszpanii możesz już mieć internet aktywny. Minusem może być brak numeru telefonu (większość tych eSIM to data only) oraz cena czasem wyższa niż lokalne SIM. Jeśli jednak priorytetem jest wygoda i szybki dostęp do sieci po przylocie, międzynarodowa eSIM to świetna alternatywa. W przypadku dłuższych pobytów lepiej jednak postawić na lokalną ofertę – będzie taniej i z pełną funkcjonalnością (numer, SMS itd.).

Ustawienia i konfiguracja: po włożeniu (lub aktywacji eSIM) telefon powinien automatycznie wykryć sieć. Hiszpańskie sieci korzystają z standardowych częstotliwości, więc większość telefonów z Polski zadziała bez problemu. Czasem trzeba sprawdzić APN (Access Point Name) w ustawieniach internetu – obsługa w salonie może to zrobić za Ciebie. Niekiedy telefony traktują sieci MVNO jak roaming (np. gdy używasz Digi na sieci Movistar, telefon może pokazywać „R” – roaming). Wtedy włącz dane w roamingu w ustawieniach, inaczej internet może nie działać. To normalne i nie spowoduje dodatkowych opłat w obrębie kraju, bo dotyczy połączenia z siecią krajową.

Ile to kosztuje? Ceny już w zasadzie omówiliśmy przy okazji ofert. Podsumowując: starter z pakietem 10–20 GB to wydatek rzędu 10–15 €, za duży pakiet 30–50 GB zapłacisz 15–20 €. Ekstremalnie tanie oferty (Digi etc. – 200 GB za 16 €) wymagają nieco zachodu (znalezienie konkretnego punktu, komunikacja po hiszpańsku), ale pokazują, jak tani może być internet w Hiszpanii. Dla porównania, gdybyś korzystał tylko z polskiego roamingu i potrzebował np. dodatkowych 10 GB ponad limit, polski operator mógłby naliczyć ~40–50 zł dopłaty – czyli porównywalnie, a dostajesz dużo mniej. Dlatego przy dłuższym pobycie lub większym apetycie na data – zakup lokalnej karty SIM zdecydowanie się opłaca.

Internet stacjonarny w Hiszpanii – światłowód, Wi-Fi i opcje dla domu

Do tej pory skupialiśmy się na rozwiązaniach mobilnych, ale co jeśli przeprowadzasz się na dłużej i potrzebujesz internetu stacjonarnego w Hiszpanii? Tutaj również rynek jest rozwinięty, a opcje liczne. Hiszpania w ostatniej dekadzie mocno zainwestowała w infrastrukturę światłowodową (fibra óptica) – efektem jest bardzo szeroka dostępność szybkiego internetu, zwłaszcza w miastach. Standardowe prędkości oferowane przez głównych dostawców to 300 Mb/s, 600 Mb/s oraz 1 Gb/s, a w niektórych miejscach dostępne są już nawet opcje 10 Gb/s (np. w ofercie Digi w dużych miastach, dla najbardziej wymagających).

Główni dostawcy internetu domowego: Ci sami gracze, co na rynku mobilnym. Movistar posiada największą sieć światłowodową (pokrycie większości obszarów miejskich i wielu wiejskich, jako że to dawny monopolista telefoniczny). Orange również ma rozległą infrastrukturę (częściowo przejętą po firmie Jazztel) i współdzieli z MasMóvil. Vodafone w Hiszpanii korzysta zarówno ze światłowodów własnych, jak i dostępu hurtowego do sieci Orange/Movistar. MasMóvil/Yoigo agresywnie zdobywa klientów, oferując często niższe ceny kosztem korzystania z wydzierżawionych łączy. Poza tym są mniejsi lokalni dostawcy, np. Euskaltel w Kraju Basków, Adamo na niektórych obszarach wiejskich, kablówki jak R w Galicji itd. Jako ekspat jednak najpewniej skorzystasz z oferty któregoś z dużych ogólnokrajowych operatorów.

Przykładowe ceny i oferty: Ceny internetu stacjonarnego w Hiszpanii są zbliżone do zachodnioeuropejskich, ale konkurencja sprawia, że promocje są częste. Średnio podstawowe łącza (300 Mb/s) kosztują około 30–35 € miesięcznie u dużych dostawców, choć w promocji bywa taniej. Wspomniane pakiety konwergentne (internet + komórka) potrafią obniżyć efektywny koszt – np. jeśli i tak potrzebujesz abonamentu komórkowego, dołożenie do niego światłowodu może być niedrogie. Z kolei najtańsze oferty na samą fibra potrafią zejść poniżej 20 € miesięcznie w promocji przez pierwszy rok. Dla przykładu, według rankingu Kelisto (maj 2025) w top 5 najtańszych ofert znajdowały się: Alemobil – 500 Mb za 14,90 € (przez 3 mies. potem 19,90 €), Orange/Jazztel – 300 Mb za 19,95 € (promocyjnie), Lowi – 300 Mb za ~20 €. Po roku zazwyczaj cena wraca do standardowych ~30 €+. Za najwyższe prędkości 1 Gb/s standardem jest ok. 40–50 € miesięcznie, chyba że trafimy na promocję.

Umowy i warunki: Standardowa umowa to 12 miesięcy – często zerwanie jej wcześniej wiąże się z opłatą (np. proporcjonalnym zwrotem ulgi za instalację). Jednak kilku dostawców kusi opcją bez kontraktu (sin permanencia) – np. MasMóvil oferował światłowód bez lojalki, ale wtedy klient płacił opłatę instalacyjną ~100 € jeśli rozwiązał umowę zbyt szybko. W praktyce, jeśli planujesz być w Hiszpanii mniej niż rok, abonament stacjonarny może być mało opłacalny (chyba że znajdziesz ofertę miesięczną, ewentualnie przejmiesz po kimś umowę w wynajmowanym mieszkaniu). Warto spytać właściciela mieszkania, czy jest już podłączony internet – czasem można po prostu kontynuować usługę na siebie.

Alternatywy dla tradycyjnego dostępu: Jeśli nie chcesz lub nie możesz zakładać światłowodu, alternatywą jest internet mobilny jako domowy. Kilku operatorów ma w ofercie rutery 4G/5G do domu – np. Vodafone proponuje usługę GigaCube (internet mobilny do użytku stacjonarnego, z dużym limitem danych lub nielimitowany w wybranych taryfach). Ceny takich rozwiązań często są porównywalne z światłowodem (ok. 30–40 €/mies.), a zaletą jest brak skomplikowanej instalacji – odbierasz router, włączasz i działa na kartę SIM. Wadą może być zasięg i stabilność – w centrum miasta 5G zapewni świetne prędkości, ale na peryferiach już niekoniecznie. Jednak dla tymczasowego pobytu mobilny router może być zbawieniem, jeśli nie możemy podpisać umowy stacjonarnej.

Na koniec wspomnijmy o publicznym Wi-Fi: w Hiszpanii dostęp do Wi-Fi jest powszechny – w hotelach, sklepach, restauracjach, centrach rozrywki, a nawet bibliotekach znajdziesz hotspoty bezprzewodowego internetu. W wielu przypadkach są one darmowe dla klientów (lub ogółu, jak w przypadku bibliotek czy miejskich sieci Wi-Fi), czasem wymagają zarejestrowania się lub hasła od obsługi. Bywa, że w niektórych hotelach szybkie Wi-Fi jest płatne (np. darmowe tylko podstawowe, a premium za opłatą) – warto to sprawdzić przy rezerwacji. Dla turysty budżetowego korzystanie z takich darmowych Wi-Fi w połączeniu z okazjonalnym roamingiem może w ogóle wyeliminować potrzebę kupowania lokalnej karty. Pamiętaj jednak o bezpieczeństwie – publiczne sieci Wi-Fi nie zawsze są szyfrowane, więc lepiej nie logować się przez nie do wrażliwych usług (bankowość itp.) lub używać VPN.

Wskazówki praktyczne dla turystów i ekspatów

Na koniec zebraliśmy kilka praktycznych porad, które ułatwią Ci łączność w Hiszpanii i pomogą uniknąć typowych pułapek:

• Sprawdź swój polski plan przed wyjazdem: zanim zdecydujesz się na zakup lokalnej karty, zobacz ile danych możesz wykorzystać w roamingu UE w ramach swojego abonamentu/prepaida. Być może na tygodniowy wyjazd wystarczy Ci to, co już masz w pakiecie (np. te 4–5 GB, o których mowa była wcześniej). Jeśli jednak planujesz dużo korzystać z internetu (np. praca zdalna, częste mapy, streaming), lokalna karta będzie tańsza niż wykupowanie dodatkowych pakietów u polskiego operatora.
• Unikaj opłat pay-as-you-go: nigdy nie korzystaj z mobilnego internetu w roamingu bez pakietu ani z lokalnej karty bez aktywnego planu. Stawki poza pakietem potrafią być astronomiczne (np. w Orange karta prepaid, jeśli nie wykupisz pakietu, skasuje Ci 0,60 € za każdy 10 MB, czyli ~60 € za 1 GB!). Zawsze upewnij się, że masz włączony odpowiedni pakiet danych – to tyczy się zarówno polskiej karty w roamingu, jak i nowej hiszpańskiej karty.
• Zakup karty zaraz po przyjeździe: jeżeli zdecydowałeś się na lokalną SIM, najlepiej kup ją pierwszego dnia pobytu. Im szybciej to zrobisz, tym szybciej przestaniesz myśleć o limitach. Na lotnisku korzystaj raczej z roamingu (parę megabajtów nie zrujnuje budżetu), a po dotarciu do miasta rozejrzyj się za salonem/operatorami. Pamiętaj o paszporcie – bez dokumentu nie sprzedadzą.
• Język i obsługa: w większych miastach spora część sprzedawców mówi po angielsku, ale może się zdarzyć bariera językowa (jak anegdotyczna sytuacja z bloga Peregrynacje.pl, gdzie odmówiono sprzedaży z braku wspólnego języka). Naucz się kilku słów: tarjeta prepago (karta prepaid), SIM de prepago, recarga (doładowanie), datos moviles (dane mobilne). Na migi i z kilkoma słowami dogadasz się, a w ostateczności poszukaj innego punktu – konkurencja jest duża.
• Bezpieczeństwo w sieci: korzystając z publicznych Wi-Fi w Hiszpanii, zachowaj ostrożność. Unikaj przesyłania wrażliwych danych, jeśli sieć nie jest zaufana. Ogólnie Hiszpania jest bezpiecznym krajem pod kątem cyberzagrożeń jak wszędzie – zdrowy rozsądek wystarczy. Jeśli potrzebujesz, włącz hotspot z własnego telefonu zamiast podłączać się do nieznanej sieci. Wi-Fi w hotelach zazwyczaj jest bezpłatne i zabezpieczone hasłem dla gości – śmiało korzystaj do codziennej komunikacji czy pracy.
• Ustawienia telefonu: przed wyjazdem włącz w telefonie automatyczny wybór sieci – polska karta powinna zalogować się w Hiszpanii do sieci partnera (np. Play do Orange ES, Plus do Movistara itp.). Możesz sprawdzić, czy Twój operator ma preferowanego partnera roamingowego – czasem jedna sieć może oferować lepszy zasięg niż inna, zwłaszcza poza miastem. Jeżeli kupujesz lokalną kartę, sprawdź ustawienia APN, jak wspomniano, i czy telefon nie blokuje danych, myśląc że to roaming (przy MVNO).
• Dual SIM i eSIM jednocześnie: wiele nowoczesnych smartfonów pozwala mieć jednocześnie dwie karty (lub jedną fizyczną + eSIM). Warto z tego skorzystać – możesz zostawić polską kartę w telefonie (dla połączeń/SMS bankowych itp.), a jako główną do internetu ustawić kartę hiszpańską. Dzięki temu bliscy w Polsce wciąż dodzwonią się na Twój numer, a Ty będziesz mieć tanie dane lokalnie. Upewnij się tylko, że na polskiej karcie wyłączysz transmisję danych, żeby nie drenowała pakietu.
• Gdy zostajesz na dłużej: dla ekspata rada jest prosta – rozważ założenie hiszpańskiego numeru na stałe. Ułatwi to wiele spraw na miejscu (np. banki, urzędy, dostawcy jedzenia wolą lokalny numer kontaktowy). Możesz zacząć od prepaid, a po wyrobieniu NIE i konta bankowego przejść na abonament – często operatorzy pozwalają zachować numer przy migracji z prepaid na contrato. Część ofert prepaid jest tak dobra, że będąc ekspatem nie musisz nawet przechodzić na abonament (np. Digi za 10–15 € daje tak duże pakiety, że mało kto potrzebuje abonamentu). Dodatkowo, lokalny numer z dużym pakietem pozwoli Ci korzystać z niego w Polsce w razie wizyty – działa to w obie strony.
• Uwaga na długotrwały roaming polskiej karty: jeśli zamierzasz mieszkać w Hiszpanii wiele miesięcy, nie polegaj wyłącznie na polskim numerze w roamingu. Reguły roam like at home wymagają, by z karty korzystać głównie w kraju macierzystym – po około 4 miesiącach ciągłego pobytu za granicą operator może się upomnieć. Mogą zacząć naliczać dopłaty albo wręcz wyłączyć usługę, jeśli uznają, że nadużywasz. Dlatego w interesie własnym jest zdobycie lokalnej karty po pewnym czasie.

Podsumowanie i rekomendacje

Internet i roaming w Hiszpanii nie musi spędzać snu z powiek żadnemu podróżnemu. Dzięki unijnym zasadom możemy korzystać z telefonu w Hiszpanii tak, jak w domu – bez dodatkowych opłat za połączenia, SMS-y i z umiarkowanymi limitami na internet. Dla większości turystów to w zupełności wystarcza. Jeśli jednak potrzebujesz więcej danych lub planujesz dłuższy pobyt, hiszpański rynek telekomunikacyjny stoi przed Tobą otworem: tani internet mobilny, łatwo dostępne karty SIM i eSIM, ogromne pakiety GB za niewielkie pieniądze oraz rozwinięta infrastruktura światłowodowa w razie osiedlenia się na stałe. Warto przed wyjazdem zrobić mały rekonesans ofert, aby wybrać rozwiązanie najlepsze dla siebie.

Na co byś się nie zdecydował – czy zostaniesz przy roamingu z Polski, czy kupisz lokalną kartę, czy może postawisz na eSIM – kluczem jest świadomość dostępnych opcji. Mamy nadzieję, że ten przewodnik dostarczył Ci tej świadomości i konkretnej wiedzy wspartej aktualnymi danymi z 2024/2025 roku. Hiszpania oferuje świetne warunki telekomunikacyjne dla odwiedzających – wysokie prędkości 5G w dużych miastach, niskie ceny za gigabajt i wszechobecne Wi-Fi sprawiają, że pozostaniesz online bez przeszkód.

Na koniec: jeżeli chcesz przed wyjazdem sprawdzić, jak Twój polski operator wypada na tle innych lub rozważasz zmianę planu na bardziej przyjazny podróżom, skorzystaj z porównywarki PanWybierak.pl. Platforma pozwoli Ci zestawić oferty internetu mobilnego, stacjonarnego, abonamentów komórkowych czy pakietów TV w Polsce i wybrać najkorzystniejszą opcję przed wyruszeniem w świat. Wejdź na naszą stronę i sprawdź możliwości PanWybierak.pl – zobacz, co może zapewnić porównywarka internetu, TV i telefonii. Dzięki temu zyskasz pewność, że wyruszasz w podróż z najlepszym możliwym zapleczem komunikacyjnym.

Piotr Romanowski

Miłośnik wszystkiego, co związane z nowymi technologiami. Kiedyś konsultant w branży telko; dziś działający głównie w sferze oprogramowania, a przy okazji niezmiennie zafascynowany wszystkim, co dotyczy technologii mobilnych oraz znaczenia internetu w codzienności.